Erdoğan’ın söylemlerine bakarak CHP’li belediyelere olası bir operasyon planlandığı olasılıklar dahilinde. Erdoğan geçen hafta, HDP’ye “siyasi terörist” demiş, Gezi’ye yüklenmiş, toplumu pitbull meselesinden bile kutuplaştırarak, “Beyaz Türkler köpeklerinize sahip çıkın” ifadelerini kullanmıştı. Yine bilinen yöntemler devrede. Metazori, kavga, ayrıştırma… Kitleleri kemikleştirme.
Erdoğan rejimi şu an itibarı ile iktidardan düşse, önümüzdeki on yılları toparlamak bile kolay olmayacak. Türkiye’nin olası bir AKP iktidarını 5 yıl daha sırtında taşıması ise kelimenin tam manası ile bir yıkım getirir.
İlla el işaretlerinden konuşulacaksa, Rabia işaretinin nasıl avuç açıp da para dilenme işaretine dönüştüğünden başlamak lazım. Rabia, dilenciliğe dönüşürken; kim bilir halkın mal varlıkları nasıl peşkeş çekiliyor. Koskoca bir ülkenin içi nasıl boşaltılıyor?
Türkiye yeni bir kırılma ve dönemeç noktasında! Sedat Peker’in anlattıkları önemliydi. Daha çok araştırma yapıp, daha çok hesap sorup, hesap kitap yapmadan bir suç rejiminin büyük ifşası olarak değerlendirebilseydik keşke. Çünkü hem bu fırsatlar kolay ele geçmiyor hem de Türkiye açısından zaman daralıyor.
Soylu, tavırları ile adeta Peker’in iddialarını da uyuşturucu trafiğini de kendi iddianamesine dönüştürüyor. 10 bin dolar iddiaları ise lastik gibi sündükçe sünüyor. Peker bunu anlatıp, üstüne de “Ne 10 bin doları, valiz valiz para” diyeli 6 ay kadar oluyor. Muhalefet “Bu kadar valizle üç saatte Yunanistan’a girilir mi?” diye sorsa yeri. Yeri de sorunun muhatabı AKP MYK üyesi Metin Külünk.
Süleyman Soylu neden bağırıyor? Suçüstünde yakalanması konu ile ilişkili mi? Bunları bildiğimiz için uyuyamıyorsunuz! Yerinizde de duramayacaksınız!
Sedat Peker, ifşaları ile yine tozu dumana kattı. Anlattıkları, iktidarın çifte standardını gösterdi. Gerçek suçlar kapatılırken, sıkışan iktidarın kafasına göre suç yaratabileceğini ortaya çıkardı. İşin tuhaf yanı, suçu kapatılan da suç yaratılan da aynı kişi: Sedat Peker! Bu ifşa aynı zamanda, AKP’ye teslim olmuş ve suç işleyen yargıyı ve paramiliter faaliyetleri de bir kez daha gözler önüne serdi!
AKP’li Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın sağlık durumunun iyi olmadığı öteden beri dillendiriliyordu. Ama artık her şey toplumun gözü önünde gerçekleşiyor. Toplantıda uyuyor, yürümekte zorlanıyor ya da dış temaslarda heyetler konuşurken birden bire kendi dış işleri bakanını ile tokalaşmaya kalkıyor.
Elçiler krizi bitti mi? Hayır, daha yeni başlıyor. Zira Türkiye’de yaşanan gelişmelerden, seçim sürecine girdiğimiz anlaşılıyor. Erdoğan rejimi, seçime yine tanıdık birkaç yöntemle gitmeyi amaçlıyor.
Ellerinde kalan sadece ilk rüzgâr ile dağılacak korkudur. Ancak rehavete de kapılmamalı. SADAT gibi sarayın konsolide ettiği çeteler dikkatle izlenmeli. Bu kez kimse ölmeyecek. AKP ve MHP ittifakı tarihin çöplüğüne gömülecek.
Türkiye siyasetin en tepe noktasından başlayarak, bir suç ülkesine dönüştü. Kaçakçılık her türlü aracılar ile yapılırken, yurttaş yokluk içinde kıvranıyor.
İçişleri Bakanı Süleyman Soylu, "Yurt içindeki terörist sayısı tarihte ilk kez 200'ün altına indi, şu anda rakam 197’dir. Ülkede terörün kökünü kazıyacağız" dedi. Türkiye’deki El Kaide ve IŞİD’li sayısına ilişkin bir bilgi yok. Yaşananlar ortada, anlaşılan onlar terörist sayılmıyor.
Türkiye’nin Suriye macerası konusunda, iç çatışmanın başladığı günden itibaren ‘bataklık’ uyarısı yapıldı. Cihadizm ile ilişkiler konusunda önemli endişeler vardı: “Cebinde akrep taşıyanı, akrep sokar.” Uyarılar özellikle iki notaya ilişkindi: Ülke ‘Peşaverleşir’ ve ‘cihatçıların silahları Türkiye’ye döner!’ İkisinin de test edildiği görülüyor. Ayrıca Rusya şüphesi de ortada duruyor. İşte TSK ve iktidarın açıklayamadığı da bunlar!
İktidar uzun zamandır, yazılanların haberden çok, arşiv ve yakın geleceğe ait iddianameler olduğunun farkında. Din devleti mi kuracak yoksa kokain mi pazarlayacak? ikisi birden olmuyor. Ama ikisinden birden yargılanmak mümkün!
Cin şişeden çıktı. Artık aynı şişeye tekrar sığması çok zor. AKP içindeki çatlak, giderek çetrefilli hale geliyor. Aslında buna çatlak denemez, büyük bir parçalanmaya dönüşecek yarılma. Çok yakında, AKP’nin, Erdoğan tarafından kullanılıp bir köşeye atılan eski adalet bakanı Sadullah Ergin gibi isimlerin de konuşacağına ilişkin iddialar var.
BAE’de olan Peker konusunda pazarlık yapıldı. Kapsamı, Peker karşılığında, yatırım fırsatı ve Türkiye’de toprak peşkeşiydi. Görüşmeye Varlık Fonu Başkanvekili ve Yatırım Ofisi Başkanının davet edilmesinin anlamı da buydu.
Suriye’den Kabil’e ÖSO militanı gönderilecek. Doğu sınırından geçenler, ısrarla denetlenmeyecek. Afganların bir kısmı, Türkiye’nin Suriye’de elinde tuttuğu bölgelere yerleştirilecek. Doğu ve Güneydoğu’da da aynı şekilde ikame yapılacak. Zehirli fikirler de yayılıyor. Siyasetin en tepe noktası, Taliban ile görüş ayrılığımız yok diyebiliyor..
Türkiye'nin kısa tarihi nasıl değişti? BM raporuna göre, dünyada en fazla uyuşturucu ele geçirilen ülke İran. Türkiye ikinci sırada. Kokainde ise şampiyonluğu kimseye kaptırmıyoruz.
Yangını keyifle seyrederken, toplumsal fay hatlarını kurcalıyorlar. Otel ve provokasyonu aynı anda aradan çıkarıyorlar. Ateşle oynamayı da, susuz bırakmayı da iyi biliyorlar. Failleri Kerbela'dan, Sivas’tan, Madımak katliamından sonra müze olması gereken otele açılan köfteciden gelen et kokusundan tanıyoruz.
“Mülteciler gitsin” demek yerine, Türkiye’yi felaketin kıyısına sürükleyen ittifakı, tarihin çöplüğüne gönderebilmek tek çözüm! Galiba bu da koşa koşa her savaş tezkeresine “evet” demekle olmuyor.
Ranttan uyuşturucuya bir Angara öyküsü… İçinde bakanlardan bakan çocuklarına, yargıdaki kritik isimlerden emniyete her şey var. Yasadışı bir sistemin, yasadışı yollarla yaratılan servetini korumak için son karede paramilitarizme sığınması. Ne yaparlarsa yapsınlar, biz silahların ancak ve ancak AKP-MHP’nin, yani iktidarın elinde patlayacağını öngörüyoruz. Zaman daraldı, etrafınız sarıldı.
İddialar Sedat Peker ile ortaya saçıldı. Neden hala “Tayyip ağabey” diyor şüphesi de var. Erdoğan, halkın arasından gelen alaylı bir sosyolog gibidir. Sedat Peker de aynı şekilde. Toplumu müthiş tanıyor. Aslında perde arkasında iki toplumbilimcinin dansı var. Sedat Peker, ağabey diyerek, Tayyip Erdoğan ile belli bir dönem ne kadar içli dışlı olduğunu toplumun hafızasına kazıyor.
Görmüyor musunuz? Peker, marinadaki o fotoğrafı dağıttı. Yalıkavak, Ağar ailesinden çıktı, Korkut Eken yargılanıyor, Engin Alan’ın, Can Dündar saldırısı azmettiricisi Ergun celep ile ilgili fotoğrafları da konuşulacak. Allaattin Çakıcı ise Kıbrıs’a ‘gitti’. Dahası belki gözden kaçırmışsınızdır. Mübariz Mansimov Gurbanoğlu’nun, İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen Yalıkavak Marina davasında şikayetçi olduğu sanıklar hakkında beraat kararı verilmişti. İstanbul Başsavcılığı ise 3 gün önce harekete geçip, bu karara itiraz etti. Yargı kıpırdandı.
Abdülhamit’in Hamidiye Alayları’ndan, Teşkilatı Mahsusa’ya, 90’ların JİTEM’inden özel harekat timlerine, koruculardan Hizbullah’a bu suskunluk büyük bir açıklamadır aslında. Bu suskunluk, 2015-16 yıllarındaki JÖH, PÖH, Esedullah timleridir. Bu suskunluğun bir yanı cihat diğer yanı milli damar, bir eli Rabia diğer eli bozkurttur. Bu suskunluk dünyanın 88 ülkesinde iç savaş çığırtkanlığı ile kışkırtılmış, 330’dan fazla yapıdır ve bu suskunluk hayra alamet değildir.
Mafya çekip vuruyor, siyaset plan kuruyor. Kıvırana, siyaset yapma denmesinin bir anlamı olsa gerek. Sedat Peker’in yerinde başkaları da olabilirdi. Mesela Ahmet Davutoğlu... Sedat Peker diyor ki: “Merkez Bankası’nın anahtarını verseniz de pandoranın kutusu açıldı.” Peker her şeyi yapmış olabilir, ama en azından şu aralar ve şimdilik siyaset yapmıyor. Güven mi demiştiniz?
Göreve gelince Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları baştabibi olan hocasını ziyaret etmesi beklenirdi. Ama Fahrettin Kerim Gökay aylar sonra bile gitmedi. Mazhar Osman “aldırmayın” dedi, gelmez kibrine yenildi. Vekil olur, başvekil olur, reisi cumhur olur yine gelmez. Ama sonunda Allah oldum der, o vakit zorla kolundan tutup getirirler. Kıssadan hisse, en tepeden çevresine irili ufaklı Allah şimdi. Türkiye çok tanrılı dinlere geçti. Sonunda bir gün alayını kolundan tutup götürecekler kim bilir nereye?
Erk Acarer: Televizyon anteniyle sağcılığın ve siyasal İslam'ın bir ilgisi var. Gemiye bakınca kokain, boğaza bakınca yatırım görenin, mahvettiği şehrin simgesini anten olarak düşlemesi şaşırtmıyor. El Nusra iktisat sorumlusu Abu Abdurrahman ya da Mehmet Cengiz simge olsun da diyebilirlerdi. Heykel diyince pisliğin orta yerine dikilmiş AKP ampulüdür ülke. Karanlık saçıyor. Ülkenin gerçek gündemiymiş. O karanlıkta kendileri boğulacaklar haberleri yok.
Erk Acarer: Yurttaşa içki içirmeyenler, uyuşturucu sevkiyatı yapıyormuş. Siyasal İslam geride kaldı. Bu pudra şekerli siyasal İslam. Ahirette din iman, dünyada kokain liman. Mesele devletin bekası değil, devleti ele geçirenlerin kokain sevgisiymiş meğer. Türkiye’deki en gerçek film çekiliyor. Sedat Peker, İMDB’de 1. sırayı gördü. Kast geniş. Süslü Süleyman, derin Mehmet, Pambıkören, Düşkün Abdulkadir, nargile kardeşler, Milyon Ali ve hayırlı evlatlar Tolga ile toraman… Daha kimler kimler… Senaryo bozmadan devam ederse, gideceği yer malum. Bölüm sonu, sarayın dehlizlerine, petrol ve silah işlerine, IŞİD meselesine, Bilal oğlana ve damada ulaşacak gibi. Çember daralıyor da denebilir, genişliyor da.
Ümmete hamilik deyip, millete abilik bile yapamayan çıplak krallar. Canım ülkeyi Sodom ve Gorome'nin akıbetine yaklaştırdılar. İşgal kuvvetleri de ancak bu kadarını yapmıştı.
Kimler kimlerle yan yana durumunu aşalı çok oldu. Devlet, kirli bir mafya ortaklığını yürütüyor. Sıradan kişilerden söz değil, orgenerallerden, bir dönem içişleri bakanı olanlardan ve şu sırada vekillik yapan mahdumlarından söz ediyoruz. Mehmet Ağar, Uğur Mumcu cinayetinden sonra bir tuğla çekersem, duvar yıkılır demişti. Artık tuğla değil de, kurdukları duvara hep birlikte yalpalıyorlar. Yıkıldı yıkılıyor.
İktidar, topluma karşı kendine yeni bir cephe açtı. Bu cephenin kendileri açısından Gezi’de nelere mâl olduğunu ve nasıl bir korku yarattığını görmüştük…
Türkiye öyle ilerledi ki, 20 yılda Nazi Almanyası’na ulaştı. Eskiden bir skandal ortaya çıkınca, en azından üstü kapatılmaya çalışılır, kıyısından köşesinden hesap verilirdi. Şimdi gazeteci zehirlemekten söz ediyorlar.
Erk Acarer: 128 milyar dolar nerede? Saman oldu. Saman ne nerede? At yedi. At ne oldu? Belediyeden kaçtı. Belediye ne yaptı? Yurtdışına uzadı! Bir, ‘yandı, bitti, kül oldu’ oldu tekerlemesi, Türkiye uyarlamalı canlandırılıyor. AKP ile az gittik uz gittik, teşbihlerin bile gerçek olduğu yere vardık: Dingo’nun ahırı gibi at hırsızı sözü de gerçek oldu. Şimdi at hırsızları, koskoca bir memlekete Dingo’nun ahırı muamelesi çekiyorlar.
Erk Acarer, #GeyikMuhabbeti'nde, işçinin parasına el uzatmayan, Türkiye'nin ilk gangsterinden mafyanın botokslusu ve elma yanaklısına kalışımızı anlatıyor.
Erk Acarer: Bahçeli, darbe bildirisini okuyan malum genel başkanını unuttu. O genel başkanı, muhalif siyaset aynı gün ölüm yıldönümü nedeni ile anımsadı. Türkiye bugün savcı Doğan Öz’ün çözdüğü bilmecenin bir adım ilerisinde.
Erk Acarer: "Çektiğiniz pudra şekeri burnunuzdan gelecek..."
Erk Acarer: "Türkiye’de son bir haftada baş döndürücü, gelişmeler yaşandı. HDP’ye kapatma davası açıldı. HDP vekili Ömer Faruk Gergerlioğlu, polis tarafından Meclis’te gözaltına alındı. O meclis daha da işlevsiz hale geldi. Sosyal hayata gerici bir fırça darbesi daha atıldı. İstanbul Sözleşmesi kaldırıldı. İptal kararı, kadını hiçleştiren, artan şiddeti, cinayetleri kurumsallaştıran, ‘kutsal aile’ duvarı ile o aile içindeki fiziksel ve cinsel istismarların dışarı sızmasını önleyen bir adımdı..."
Erk Acarer, Geyik Muhabbeti'nde, salgın süresince müzisyenlerin yaşadıklarını, mitolojiden bilindik bir hikaye ile anlatıyor...
Erk Acarer, Geyik Muhabbeti'nde, Troçki ve Stalin arasındaki çekişmeyi, balıklar konusundaki rekabetlerini anlatıyor.
Gücün yanında değil halkın arkasında duruşundan, saray sofralarına oturmayışından, mutlaka kazanacağız diyerek havaya kaldırdığı yumruğundan tanırsınız. Çirkin Kral’dır. Sahi Kara Murat kim?
Erdoğan birkaç gün önce “Sanatçı olmayı çok istemiştim lakin kader bize ülke hizmetini siyaset güzergahında çizdi.” dedi. Sanatçı olamayınca sık sık sanatçılara sarıyor, sanatçının nasıl olması gerektiğine ilişkin ayarlar veriyor. Sanatçı slogan atmayacak, şikayet etmeyecek, polemik yaratmayacak. Sanatçıyı değil daha çok Demet Akalın’ı, Yavuz Bingöl’ü, Yılmaz Erdoğan’ı ya da Alişan’ı tarif ediyor.